De meeste planten liggen nog in diepe winterslaap. Zo niet deze hazelaar! Op de foto is te zien dat de vrouwelijke geslachtsorganen van deze plant inmiddels al weer in volle ontplooiing zijn. Deze kleverige stampers die ongelooflijk veel op inktvissen lijken vangen het stuifmeel op dat door de mannelijke katjes zo vrijelijk de wereld in is geholpen. Wel erg vroeg in het jaar maar deze hazelaar kon duidelijk niet langer wachten.
es op Landgoed Larenstein zitten veel dieren die je eigelijk niet elke dag ziet. Een van die dieren is de onechte paardenbloedzuiger (Haemopis sanguisuga). Deze worm behoort tot de familie van de bloedzuigers. Je kunt bloedzuigers herkennen aan 2 zuignapjes. 1 zuignapje op de voorkant en 1 op de achterkant. Deze worden gebruikt om aan dingen vast te plakken en makkelijk te kunnen bewegen. Als een bloedzuiger haast heeft kan hij ook golvend zwemmen. De zuignapjes worden dan niet gebruikt.
Af en toe kan je leuke foto's maken van een fenomeen dat niet vaak voorkomt. Met het opbeurende stralende weer van de afgelopen dagen (lees: vieze regen) is de grote heemtuinvijver zo vol gestroomd met water dat de brug niet meer zichtbaar is. Helaas blijft het over water lopen dus nog even bij dromen. Het landgoed heeft gelukkig een goed watersysteem zodat de regen die nu valt geleidelijk wordt opgenomen in het systeem. daarom zie je nu alle stroompjes en slootjes vol lopen met water. Als in het voorjaar weer een droge periode aanbreekt zal het landgoed door de waterverdeling niet snel last krijgen van uitdroging.
De komende dagen wordt er weer druk gewerkt op landgoed Larenstein. Na de grootschalige aanpak van de bosrand vorig jaar is nu de rest van het kapellenbos aan de beurt. Er worden een aantal gewone esdoorns gekapt om meer licht en ruimte te creëren voor bomen als linde, es en zomereik. Het weghalen van de bomen zorgt ook voor meer licht op de bodem en een betere strooiselvertering. Dit heeft een positief effect op voor dit stuk van het landgoed karakteristieke soorten als bosanemoon en speenkruid. Uiteindelijk is het de bedoeling dat dit bos een licht en soortenrijk bos word.
Stinzenplanten zijn meestal de eerste aankondiging van een naderend voorjaar. Zo gauw deze jaargetijde aanbreekt begint voor deze planten een race tegen de klok. Ze moeten ontluiken, bloeien, zich voortplanten en een wintervoorraad aanleggen voor het bladerdek boven hun hoofd zo dicht wordt dat ze niet genoeg licht meer krijgen en afsterven. Zaak dus om zo vroeg mogelijk te beginnen en dan heb je soms nog wat last van nachtvorst. Voor dit speenkruidje (Ficaria verna) is deze periode het toppunt van een koude start. Hij kan niet wachten tot het voorjaar begint en hij kan gaan bloeien. Net als ik.