Even genieten van de zon

De eerste bloemen vragen al weer om bevrucht te worden dus er is weer volop werk aan de winkel voor aller handen soorten insecten. Wintermuggen vliegen je al om de oren en de eerste bromvliegen zijn ook al weer gesignaleerd. Maar goed ook want binnenkort moeten er weer veel jonge vogelbekjes gevoed worden.
Al dit warme weer heeft natuurlijk ook effect op de bijenvolken op het terrein. De eerste bijen worden al actief bij 10˚C en dat is het de afgelopen dagen wel geweest. Het was dan ook geen verrassing dat we op een van onze tochten over dit landgoed dan ook enkele bijen buiten van de zon zagen genieten. Zo zie je maar, ook in het dierenrijk vind je zonaanbidders!

Foto en tekst: Tim van Leeuwen

Klein teken van voorjaar

De eerste vlinder van dit jaar! En is het geen prachtexemplaar! Oke ik weet dat de meeste mensen zich iets anders voorstellen bij een vlinder maar toch valt er niet te ontkennen dat deze kleine voorjaarsspanner (Agriopis leucophaearia) zeker een vlinder is. En wat voor een!
De vlinder op deze foto is namelijk zeker een mannetje. Mannetjes en vrouwtjes zijn bij deze soort namelijk makkelijk te onderscheiden. Vrouwtjes hebben namelijk geen vleugels! Hoe vliegen ze dan? Nou gewoon, niet. De vrouwelijke vlinders gaan op een tak zitten en wachten tot de mannetjes op hun feromonen afkomen. Vervolgens vindt de paring plaats en de vlinder sterft na het leggen.
De rupsen verschijnen in april en eten zich vervolgens helemaal vol met eikenbladeren. Als ze daar klaar mee zijn zoeken de rupsen een rustig plekje in de grond om te verpoppen. Een gevaarlijke periode want kies als rups een verkeerd plekje uit en je wordt voer voor een rupsendoder!
Als alles goed gaat komt de pop ergens in december of januari uit. Een echte vroege vogel dus met een bijzonder verhaal. Wil jij deze vlinder ook zien? Dat kan! Zoek 's morgens vroeg eens een aantal eikenbomen af en misschien vind je dan zelfs wel een van de vleugelloze vrouwtjes. En als je meer informatie wilt over vlinders in het algemeen kijk dan op vlindernet.nl. Succes met zoeken!

Foto en Tekst: Tim van Leeuwen

Stinzen in Bloei

Het is inmiddels al de tweede helft van de winter. Je zou nog niet verwachten dat er al veel bloemen zo dapper zijn dat zij hun kopjes boven de bevroren grond uit durven te steken. De meeste bloemen doen dit ook niet, maar op iedere regel zijn uitzonderingen!

Een van die uitzonderingen is de winterakoniet (Eranthis byemalis). Deze sierlijke bloem is van oorsprong afkomstig uit de bergbossen van Zuid-Europa. Landgoedeigenaren vonden de plant kennelijk zo mooi dat ze in de 16e eeuw besloten enkele exemplaren mee te nemen en thuis op te kweken. Dat lukte goed en tegenwoordig wordt de winterakoniet dan ook gezien als een van de stinzenplanten.

Stinzenplanten worden geassocieerd met oude bewoonde plaatsen en landgoederen (Stins is fries voor stenen huis). Deze planten werden aangevoerd uit andere regio’s in Nederland (vingerhelmbloem; Corydalis solida), andere werden van verder weg aangevoerd (Winterakoniet dus). De stinzeplanten zijn veelal voorjaarsbloeiers. Ze handhaven zich goed op de plekken waar ze aangeplant zijn maar de meeste planten vestigen zich niet op nieuwe plaatsen binnen Nederland. Een lijst met stinzenplanten in Nederland vind je hier.

Tekst en foto: Tim van leeuwen

Naar de knoppen!

Elke weldenkende student kan uit deze foto van een rododendron knop (Rhododendron ponticum) concluderen dat zij zich waarschijnlijk niet tot bloem zal gaan ontwikkelen. Het lijkt wel een speldenkussen!
De oorzaak van het harige uiterlijk van deze bloemknop was wel even speuren. Maar na het raadplegen van een aantal experts kwamen wij er achter dat we hier te maken hebben met de azaleaknopvreter (Pycnostysanus azaleae). Deze padenstoel komt alleen voor op soorten van het geslacht Rohdodendron en heeft een zeer bijzonder samenwerkingsverband met de rododendroncicade (Graphocephala fennahi).
Dit insect legt zijn eitjes in de jonge knoppen en veroorzaakt hierbij een klein wondje. Dit biedt vestigingsmogelijkheden voor de azaleaknopvreter en deze paddenstoel maakt hier dan ook dankbaar gebruik van. De rododendron zal hier vast niet heel gelukkig mee zijn, maar wij houden er wel weer een opmerkelijk verhaal aan over.

Tekst en foto: Tim van leeuwen