donderdag 24 maart 2011

Lijstertje zo zwart van veren

De merel (Turdus merula) is een van de meest algemene zangvogels in Nederland en onder andere familie van de zanglijster en de nachtegaal. Deze vogel met zijn mooie zwarte verenkleed en zijn prachtige zangstem werd vorig jaar de op één na meest waargenomen vogel tijdens de tuinvogeltelling in Nederland. Met stip op de bovenste plaats vinden we natuurlijk de huismus, maar die zingt lang zo mooi niet!
Het stemgeluid van de merel wordt zelfs zo mooi gevonden dat deze vogel door luisteraars van het radioprogramma Vroege Vogels is uitgeroepen tot de vogel met de mooiste zangstem. De merel maakt dan ook een erg mooi geluid. Maar deze hoge waardering komt ook omdat we het hele jaar door van de heerlijke roep kunnen genieten. Toch zijn het niet steeds de zelfde merels die je hoort. In de winter trekken onze zomermerels richting het zuiden. Hun plaats wordt ingenomen door noordelijker levende dieren die hier komen overwinteren. Deze trekbeweging is de laatste jaren echter aan het afnemen. Steeds meer merels blijven in ons land. een mogelijke verklaring voor het stoppen van de strek licht volgens Leidse onderzoekers in het veranderende klimaat.
Ook zingt niet iedere merel het zelfde. Onderzoekers aan de universiteit van Leiden hebben aangetoond dat merels die in de stad leven een andere zang hebben dan merels uit bosgebieden. Stads merels hebben een hogere kortere zang dan bos merels. Omdat er ook verschillen zijn in lichaamsbouw is het mogelijk dat de merels in de stad zich aan het ontwikkelen zijn tot een nieuwe soort.
Zo zie je maar weer, niet alles is wat het lijkt.

Foto: Robin Kraaij
Tekst: Tim van Leeuwen

woensdag 23 maart 2011

Vinger of Hol?

Planten drijven floristen soms tot wanhoop, maar meestal zijn bloeiende planten niet echt een probleem. In het kader van op iedere regel is een uitzondering presenteren we jullie de holwortel (Corydalis cava) en de vingerhelmbloem (Corydalis solida).
Beide planten hebben overwegend paarsachtige, soms witte, bloemen en ingesneden bladeren. Beide planten komen voor in kreupelhout en beschaduwde bossen van in midden en zuid Europa. Ook in ons land en zelfs op dit landgoed staan deze planten vaak zelfs door elkaar!
Allemaal heel ingewikkeld dus, maar hoe haal je die planten nou uit elkaar? Eigenlijk is het verschil heel simpel, je moet alleen even weten waar je op moet letten. De holwortel heeft tussen de bloemen steunblaadjes zitten die niet ingesneden zijn.
Bij de vingerhelmbloem zijn deze steunblaadjes wel ingesneden. Dus eigenlijk helemaal geen reden tot wanhoop. Planten zijn lang zo moeilijk niet!

Foto's: Tim van Leeuwen en Robin Kraaij
Tekst: Tim van leeuwen


woensdag 9 maart 2011

Bemesting?!

Ja dat had je niet misschien niet verwacht he, bemesting op het Landgoed Larenstein! Toch is het zo, maar dit is niet zomaar mest. Nee deze mest is bijzonder!
Het begon allemaal 2 jaar geleden. Toen stond de mest die nu over de gazons wordt uitgestrooid als eenjarige plant in de tuin. Na de bloei worden deze planten verzameld, vermengd met aarde en gecomposteerd. Na twee lange jaren is het proces voltooid en wordt dit rijke mengsel uitgestrooid over de gazons. Alleen over de gazons.
Voor de borders word een ander soort compost gebruikt. Deze wordt gemaakt van verhakseld bladafval, omdat de compost gemaakt van eenjarigen te veel zaden bevat. Deze zaden zouden de planten die in de borders worden gezaaid wegconcurreren en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Het gebruik van compost voor het bemesten van de tuin betekend dat de watergangen niet vervuild raken door het gebruik van kunstmest. Daarnaast spaart het een hoop geld uit. Bovendien is het ook nog eens duurzaam! Een hoop vliegen in een klap!

Tekst en foto: Tim van leeuwen

woensdag 2 maart 2011

Sijs

De sijs (Carduelis spinus), een contrastrijke zangvogel uit de familie van de vinkachtigen (Fringillidae). Deze soort is in Nederland in de winter te vinden op o.a. sparren, berken en elzen. Zo ook het exemplaar op de foto. Samen met een groepje soortgenoten zat deze sijs op een els in het Kappellebos van ons welbekende landgoed. Zijn spitse kegelvormige snavel is geschikt om zaden uit sparappels, elzenproppen en berkenkatjes te peuteren. In de winter maken sijzen ook gebruik van pindanetjes, waar ze dan als een mees op de kop hangen om de zaadjes te nuttigen. Ik heb me laten vertellen dat ze soms ook op de kop slapen. In het plat Amsterdams spreekt men ook wel eens van sijsjes en drijfsijsjes, hiermee worden 'gewone' vogels en zwemmende vogels bedoeld.

Mocht je ooit een groepje sijsjes zien let dan ook op andere soorten zoals putter en barmsijs. Deze soorten zitten dikwijls bij elkaar in een groepje!

Tekst & foto: Nico Schavemaker

dinsdag 1 maart 2011

Onderwijs in de praktijk

Op mijn vele zwervingen over dit landgoed kom ik ook wel eens op het terrein waar vroeger de praktijkschool IPC Groen gevestigd was. Deze praktijkafdeling is tegenwoordig naar een andere locatie verhuisd maar het terrein wordt nog steeds voor onderwijs gebruikt.
Op de foto zien we leerlingen van het Helicon die les krijgen in hoe met een graafmachine om te gaan. In tegenstelling tot wat veel mensen denken in het nog al een precisie klusje. Je moet goed weten hoe diep je uit moet graven als je bijvoorbeeld reliëf volgend moet plaggen. Ook is het belangrijk te leren hoe je met een graafmachine ervoor zorgt dat wat je uit graaft perfect vlak is als je een weg wil aanleggen.
Echt iets wat enige oefening vereist dus. Gelukkig hebben we een Landgoed dat groot genoeg is om deze vaardigheden te oefenen.

Foto en tekst: Tim van leeuwen