vrijdag 25 december 2015


Duurzaamheid

Het zal de meesten van jullie niet ontgaan zijn dat onze school hard aan de weg aan het timmeren is op het gebied van duurzaamheid. VHL heeft de ambitie om de groenste hogeschool van Nederland te worden en om die ambitie te realiseren zijn er een aantal projecten in gang gezet. Sinds de grote verbouwingen van afgelopen zomer hebben er een aantal in het oog springende veranderingen plaatsgevonden. Naast de ietwat kazige slogans van de ‘green steps forward’ (less pollution is the best solution!) zijn er ook wat concretere maatregelen genomen zoals het gescheiden inzamelen van afval en de plaatsing van een groot aantal zonnepanelen op het dak van de school. 

Zonnepanelen op het dak van school
Dit laatste project is onlangs afgerond en sindsdien staan er in totaal 368 zonnepanelen op het dak die ieder 260 Wattpiek aan vermogen genereren (Wattpiek is de maximale hoeveelheid vermogen die zonnepanelen afgeven wanneer de zon vol op de panelen schijnt). Dit betekend dat alle panelen samen 95.680 Wattpiek aan vermogen genereren. Aangezien een systeem van 4000 Wattpiek ongeveer evenveel stroom levert als het jaarverbruik van een gemiddeld huishouden kun je je voorstellen dat deze panelen een behoorlijke bijdrage gaan leveren aan de energiebehoefte van onze school. De bedoeling is dat er op termijn ook een display komt in de aula waarop precies te zien is hoeveel energie onze panelen leveren. Dat maakt de duurzaamheidsinspanningen van onze school ook weer wat zichtbaarder voor de studenten en het personeel!

Een ander ambitieus plan waar velen van jullie waarschijnlijk erg enthousiast over zullen zijn is dat VHL ook wil gaan lobbyen om het schoolgebouw aanzienlijk beter bereikbaar te maken met het openbaar vervoer. Op het moment is het zo dat je of een kwartier moet lopen vanaf station Velp, of 10 minuten vanaf bushalte Nordlaan. Erg comfortabel is dit natuurlijk niet maar ook vanuit duurzaamheidsoverwegingen is dit allesbehalve wenselijk. Als je mensen uit de auto wilt krijgen en in de trein of de bus dan is de drempel op deze manier natuurlijk wel heel hoog. Het plan staat echt nog in de kinderschoenen en het is maar zeer de vraag of wij het in onze tijd als studenten aan VHL nog mee gaan maken, maar met de plannen waar nu over gesproken wordt (een bushalte recht voor de ingang en een nieuw station Presikhaaf tussen de Intratuin en de A12 met een voetgangerspassage onder de snelweg naar het landgoed) zou het openbaar vervoer een zeer aantrekkelijk alternatief worden voor de auto!

Gelukkig houdt niet alleen VHL zich bezig met duurzaamheid. Ook in de wereldpolitiek begint het besef door te dringen dat de eindigheid van de manier waarop we nu bezig zijn met energie, de natuur en het milieu vraagt om een nieuwe koers. Van 30 november tot en met 12 december vond dan ook de Klimaatconferentie van Parijs plaats. Hier bogen de wereldleiders zich over de uitdagingen die een veranderend klimaat en slinkende voorraden fossiele brandstoffen voor ons allemaal betekenen. Onze eigen Commissaris Duurzaamheid, Lotte Ballering, heeft voor de gelegenheid een gastblog geschreven over de klimaattop.

Zal de klimaattop de wereld redden?

De afgelopen twee weken is in Parijs de klimaattop van 2015 gehouden, volgens sommigen de belangrijkste top tot nu toe. Het belang wordt duidelijk wanneer we kijken naar de trend die we zonder veranderingen tegemoet zouden treden. Binnen 20 jaar zal de gemiddelde temperatuur op aarde minimaal 2 graden stijgen.

De meeste studenten zullen het net als ik wel gemerkt hebben toen ze door de tuin liepen. Overal verschenen al groene knoppen aan de bomen en bloesem aan de struiken, we zagen zelfs nog kikkers rond hupsen die het te warm vinden om een modderplas voor de winter op te zoeken.

Om ervoor te zorgen dat wij en de volgende generaties niet permanent op het terras gaan zitten of hoeven te schuilen voor extreme stormen is er twee weken druk gediscussieerd. De gemaakte afspraken over de reductie van broeikasgassen gaan pas in 2020 in, dat is het moment dat het Kyoto-protocol (een eerdere poging om tot klimaat-doelstellingen te komen) afloopt. Het Kyoto protocol bleek een flop, bijna geen grote landen (onder andere bijvoorbeeld de Verenigde Staten en Canada) deden er aan mee en weinig landen hebben zich eraan gehouden.

Dit keer gaan de deelnemende landen elke 5 jaar controleren hoe het gaat met de gestelde doelen en ze gaan arme landen financieel ondersteunen om ook daar die doelen te kunnen halen.

De wereldleiders hebben nu concrete afspraken gemaakt, we kunnen nu zelf gaan afwachten of de deelnemende landen de afspraken dit keer wel na gaan komen, maar als individuen kunnen we zelf natuurlijk ook al aan de slag gaan met onze eigen duurzaamheidsdoelstellingen! 

Lotte Ballering, Commissaris Duurzaamheid

Groepsfoto van de wereldleiders op de klimaattop in Parijs


donderdag 10 december 2015


Even voorstellen

Het LaarX-bestuur van 2014-2015 is onlangs teruggetreden en zoals gebruikelijk is het eerste blog van het nieuwe bestuur een blog waarin wij onszelf allemaal kort voorstellen. Omdat het hier een interim-bestuur betreft waarin enkele bestuursleden van vorig jaar zitting hebben, zullen er een aantal oude bekenden langs komen naast de nieuwe gezichten. Deze nieuwe ploeg heeft er ontzettend veel zin in en we hopen jullie dan ook in groten getale te zien op de komende lezingen, excursies en ALV’s! 

Merijn Kuiper - Voorzitter

Afgelopen schooljaar ben ik begonnen op Larenstein met de opleiding Bos- en Natuurbeheer. Dat ik voor deze studie gekozen heb komt doordat ik eigenlijk altijd buiten ben. Waar ik vroeger met een bootje door het moeras voer geef ik nu excursies bij het Nationaal Park Weerribben-Wieden. Op mijn 16e  ben ik begonnen aan de opleiding Bos en Natuurbeheer op het MBO en daar kwam ik er achter dat ik naast het praktijkwerk ook de achterliggende gedachte erg interessant vind. Dat ik naar Larenstein zou gaan was dus al snel duidelijk. Via-via hoorde ik al snel van Laarx en de lezingen zijn nog leuker dan dat mij verteld werd. En wat is er nu leuker dan een bestuursfunctie in deze vereniging?! Omdat ik het excursies geven en het praktijkwerk toch een beetje mis, heb ik er nu voor gekozen om toch van opleiding te wisselen. Dat maakte echter wel dat een bestuursfunctie er niet in zou zitten. Door omstandigheden is er een interim-bestuur ontstaan wat voor mij de mogelijkheid schepte om toch iets voor LaarX te kunnen betekenen. Als voorzitter van dit interim-bestuur heb ik erg veel zin om dit half jaartje actief te zijn voor de vereniging waarbij de focus natuurlijk ligt op het vinden van een goed bestuur en het behouden van de tot nu toe behaalde doelen van de vorige besturen. 

Lex Plasmans - Penningmeester & secretaris

Ik ben Lex Plasmans en ik ben de penningmeester van Laarx. Dit was ik ook in het vorige bestuur mijn functie, maar om LaarX niet zonder penningmeester te laten zitten, heb ik er voor gekozen om mijn functie te blijven bekleden tot  februari.  Ik ben momenteel derdejaars student BNB op VHL. Voordat ik hier studeerde heb ik 4 jaar 'Ecology & Wildlife Studies' gestudeerd op Helicon, Velp. Voor deze opleiding ben ik in 2012 een half jaar in Ecuador geweest voor een stage. Omdat hier mijn passie voor tropische natuur is ontstaan, heb ik er voor gekozen om naar VHL te komen voor de major 'Tropical Forestry'. Naast natuur in verre oorden ben ik ook breed georiënteerd en vind ik al sinds mijn jeugd natuur, waar het ook is, interessant. Ik hoop dat ik dit ook toe kan passen binnen het bestuur van Laarx en de lezingen. Laarx heeft speelt een grote rol bij het aanbieden van verrijkende kennis naast de colleges. Ik wil graag die traditie van Laarx uitdragen en mijn steentje bijdragen binnen de vereniging en de school.

Lotte Ballering - Commissaris Duurzaamheid

Mijn naam is Lotte Ballering. Ik ben 18 jaar oud en ik zit in het 1e jaar van BNB. Ik ben verkozen tot Commissaris duurzaamheid in het interim-bestuur van 2015-2016. Ik ben een zeer gemotiveerde en actieve studente die smult van kennis. Van jongs af aan is het mij met de paplepel naar binnen gegoten: met de aarde moet je voorzichtig omgaan. De afgelopen jaren ben ik me hier steeds bewuster van geworden, zeker omdat je de afgelopen jaren ziet dat de aarde het moeilijk heeft. Een Beetje extra duurzaamheid kan geen kwaad en daarom ga ik met veel positieve energie proberen de mensen om mij heen en mijzelf natuurlijk, wat bewuster te laten leven. De wereld verander je met baby stapjes tegelijk dus dit jaar ga ik proberen met kleine acties in en rond de school studenten te stimuleren tot een duurzaam leven. Ook ga ik mijn best doen om een aantal duurzame lezingen te organiseren. Heb je ideeën of ben je gewoon enthousiast(over duurzaamheid)? Stuur gewoon een mail aan lotteballl@hotmail.com!

Tijmen den Ottelander - Commissaris Communicatie & Marketing

Het is allemaal begonnen in 2003. Mijn vader wist mij te strikken voor een vogelexcursie naar de Zouweboezem te Ameide. Eén magnifieke vogel, de Roerdomp, deed mij vervolgens elke week het veld ingaan opzoek naar vogels. In de jaren daaropvolgend werd ik steeds fanatieker en kwamen ook de oude opschrijfboekjes van mijn vader naar boven! Planten? Dat heb je mij nooit verteld Pa!? Boeken vol en ik maar braaf invoeren op waarneming.nl. En ja hoor daar was de tweede grote passie ontstaan! Opzoek naar planten en het leren determineren van de planten. Na wilde avonturen in Brabant bij de Sporthogeschool ben ik uiteindelijk toch beland op Hogeschool Van Hall Larenstein. Ik ben inmiddels derdejaars student Bos- en Natuurbeheer. LaarX heeft mij tot nu toe veel geboden. Veel interessante lezingen van geleerden en gepassioneerde mensen uit het vak, maar daarnaast ook zeker de gezelligheid en het huiselijk gevoel. Het is daarom ook dat ik nu Commissaris Communicatie ben in het interim-bestuur. LaarX is een prachtig initiatief van gepassioneerde studenten die iets extra’s willen doen buiten de colleges om! Ik nodig jullie daarom ook graag uit bij alle leuke colleges, excursies en activiteiten die LaarX het hele jaar door organiseert voor de studenten. Ik zal in ieder geval mijn stinkende best gaan doen om LaarX verder op de kaart te zetten binnen en buiten school.

Wender Bil - Commissaris Studievereniging

Mijn naam is Wender Bil en ik ben momenteel 20 jaar oud. Binnen het interim-bestuur van 2015-2016 vervul ik samen met Guus de functie van commissaris studievereniging. Ik ben op de opleiding bos- en natuurbeheer beland nadat ik na vele jaren in het veld rondlopen een grote interesse in het fenomeen natuurbeheer had opgebouwd. Zaken waar ik mij naast deze opleiding mee bezighoud zijn het inventariseren en ringen van vogels. De meeste ringprojecten waarbij ik betrokken ben bevinden zich binnen Friesland (waar ik van oorsprong vandaan kom), maar ook op landgoed Larenstein ben ik hiermee actief. Het uiteindelijke doel van mijn bijdrage aan deze projecten is het begrijpen van keuzes die de individuen binnen soorten maken. Mijn doel binnen LaarX is om inspirerende sprekers binnen te halen, liefst met een variërende kijk op zaken als natuurbeheer. Hiermee hoop ik mensen verschillende zienswijzen te laten begrijpen.
 
Guus Jenniskens - Commissaris Studievereniging

Ik ben Guus Jenniskens. Ik ben derdejaars student Bos- en Natuurbeheer en ik volg momenteel de major NLT. Ik ben geboren en getogen in Roermond, en was daar als klein kind al te vinden in de natuur. Hier is ook mijn interesse in vogels ontstaan, mijn grootste passie. Naast vogels hou ik mij ook steeds meer bezig met andere soort groepen als libellen en vlinders. Buiten de natuur ben ik actief bij een waterscouting-vereniging in Roermond. Afgelopen jaar heb ik deze functie ook vervuld en dit jaar ga ik samen met Wender Bil verder om er samen iets moois van te maken, hopelijk voor volle zalen! Toekomst voor LaarX: een groeiend aantal bezoekers, naamsbekendheid, wekelijks interessante lezingen en ook regelmatig leuke en leerzame excursies voor onze leden.

Piet van den Bemd - Commissaris Helicon

Sommigen zullen zich mij misschien nog wel herinneren van het afgelopen bestuursjaar. Ik heb vele avonden samengezeten met Rebecca Wielink (oud bestuur en actief in de RVA), denkend over ideeën om het Helicon meer te betrekken bij LaarX en zo de drempel lager te leggen voor MBO-studenten om bij LaarX en HBO-onderwijs betrokken te raken. Ruim een jaar geleden is zo het idee ontstaan om binnen het bestuur van LaarX een Commissaris Helicon aan te stellen. Die zou het promotie werk op zich nemen en het aanspreekpunt zijn voor docenten, studenten en andere belangstellenden bij Helicon. Een jaar verstrek en er is veel gebeurd. We zijn blij te zien dat er wekelijks fanatieke leerlingen van het Helicon de college zaal binnenlopen. Dit is echter nog niet voldoende voor mij en vandaar het besluit om nog een bestuursjaar mee te draaien voordat ik mijn stokje overdraag. Graag zie ik nog meer MBO studenten op de interessante en leerzame lezingen verschijnen. Ook wil ik de banden met Helicon versterken zodat er vanzelf interesse vanuit de studenten komt en ze uit zichzelf wekelijks naar de lezingen van LaarX zullen komen. Dit is waar ik komend jaar weer hard mee aan het werk zal gaan. Tenslotte is en blijven onze georganiseerde lezingen een verrijking voor iedere student.

Bouke ten Cate - Commissaris Landgoed

Al sinds mijn vroege jeugd ben ik een fanatiek natuurliefhebber. Het begon allemaal met een passie voor vogels maar in de loop der jaren zijn daar reptielen, amfibieën en orchideeën bijgekomen. Ik ben inmiddels 30 jaar oud en ben derdejaars student Bos- en Natuurbeheer (major Natuur- en Landschapstechniek). Ik ben al sinds ik studeer aan VHL actief betrokken bij LaarX. Ik vind het een zeer waardevolle vereniging voor de studie BNB en ik heb nog bijna geen lezing gemist. Bij het bezoeken van de lezingen heb ik ontzettend veel kennis maar ook veel waardevolle contacten opgedaan. Ik kan iedereen van harte aanbevelen om zo veel mogelijk lezingen te bezoeken! Als Commissaris Landgoed ga ik natuurlijk via de blog van LaarX alle belangrijke ontwikkelingen en interessante zaken omtrent het Landgoed onder het voetlicht brengen. Verder wil ik studenten actief betrekken bij beheer op het landgoed, zoals in het verleden is gebeurd bij het aanleggen van de broedwanden voor de ijsvogel en in de toekomst hopelijk met het aanleggen van broeihopen voor ringslangen!

donderdag 5 november 2015

Mast!


De herfst is al weer in volle gang en met het vallen van de bladeren vallen ook de vruchten en zaden van veel bomen.
Om zich voort te planten produceren bomen zaden. Deze zaden bevatten uiteraard veel voedingsstoffen om de zaailing een goede start te geven. Omdat deze vruchten zo voedzaam zijn worden ze dan ook door veel dieren onderschept.
Met name de eikels van de inheemse Eikensoorten (Quercus) hebben veel liefhebbers.

Bij enkele dieren zijn mastjaren zelfs te zien in de populatiegroei. Als er meer eikels en andere vruchten (mast) van de bomen valt hebben de jongen meer te eten en is de kans dat ze hun eerste levensjaar door komen groter. Zoals hier ook te lezen is in een stukje van natuurbericht:

De zomer- en wintereiken, ook wel inlandse eiken genoemd, hangen dit jaar vol met eikels. Op de Veluwe is sprake van een redelijke mast, maar eiken in het cultuurlandschap en in de stad koersen af op een volmast of zelfs extreme volmast. Opvallend is dat de beuk voor het eerst sinds 1990 voor het derde jaar op rij beukennootjes draagt. Door de vanaf 2013 goede voedselsituatie voor wilde zwijnen lijkt 2016 een recordjaar te worden wat betreft het aantal wilde zwijnen. Deze verwachting wordt verder versterkt door de waarnemingen van volop pasgeboren biggetjes in augustus.
Veel eikels aan de bomen, record aantal zwijnen in 2016 verwacht
Natuurbericht
Bericht uitgegeven door Natuurlijk! Fauna-Advies en De Natuurkalender op zondag 20 september 2015

 
Wild Zwijn (Sus scrofa) Gemaakt door: Thijs Damen


De productie van mast varieert sterk per jaar en er zijn dus ook jaren dat er minder vruchten geproduceerd worden. De dieren die afhankelijk zijn van mast hebben dus ook jaren van schaarste. Maar zwijnen en andere grote zoogdieren eten uiteraard ook andere dingen. Een diertje dat volledig afhankelijk is van bijvoorbeeld eikels is de Kleine Eikelboorder (Curculio glandium). Dit indrukwekkende insect is een lid van de Snuitkever familie en maakt van de eikels een broedkamer voor zijn larven. De larven eten zich vol aan de voedzame kern van de eikel. De eikels die van binnenuit worden opgegeten zijn niet meer geschikt om te ontkiemen en vallen ook eerder van de boom dan de rest. De larven van de Eikelboorder kruipen na het vallen in de herfst in de grond en verpoppen daar. Ze overwinteren als pop in de grond en komen er in het voorjaar als kever uit om daarna opnieuw eitjes te leggen in de vruchtbeginsels van de Eiken.

 
Kleine Eikelboorder (Curculio glandium) gemaakt door: Thijs Damen


 Zoals iedereen weet zijn eikels stevige vruchten. Dit is erg handig als je ze wil bewaren voor de winter. De Rode Eekhoorn (Sciurus vulgaris) is een hele bekende verzamelaar. Hij begraaft zijn nootjes om ze tijdens de pauzes in zijn winterslaap weer op te graven en op te knabbelen. Minder bekende bosbewoners die voorraden aanleggen zijn de Gaai (Garrulus glandarius)en de Ekster (Pica Pica). Zoals je misschien is opgevallen lijkt de 2e wetenschappelijke naam van de Gaai sterk op die van de Kleine Eikelboorder. De Eik zit in beide namen. Vrij vertaald betekend de naam van de Gaai namelijk  'voortdurend krassende eikelzoeker'.
(Vogelbescherming Nederland)
De Eik is sterk afhankelijk van deze soorten. Hoewel je zou denken dat ze al zijn kansen op voortplanting zouden dwarsbomen door al zijn zaden op te eten verplaatsen de Rode Eekhoorn en de Gaai de zaden naar vele plekken. Veel van deze plekken zou de Eik met zijn zware zaden nooit kunnen bereiken. Ze vallen namelijk vooral aan de voet van de boom waar ze uiteindelijk weinig kans hebben en met ouders en mede zaailingen moeten concurreren om licht. Daarbij vergeten de verzamelaars dikwijls waar zij de zaden hebben verstopt. Onder de bladeren en in de grond hebben de eikels een ideale plek om te ontkiemen en zo kunnen eiken snel uitbreiden. Veel sneller dan wanneer de hulpjes er niet geweest waren. In ruil krijgen ze een deel van de productie.

dinsdag 27 oktober 2015

Hoe overleven insecten de winter?


Een winterslaap, wegtrekken naar het zuiden?
Voor de meeste insecten is dit onmogelijk. Er bestaan binnen de vele insectenfamilies in ons land dan ook meerdere strategieen om de winter te overleven als individu of als soort.

De meeste volwassen insecten sterven wanneer de winter zijn intrede doet. Veel soorten overwinteren als eitje of pop maar er zijn meerdere mogelijkheden.
 
De meest opvallende strategie is misschien wel het samendrommen van de lieveheersbeestjes. Aan het einde van de herfst hoor je ineens vele mensen over groepen lieveheersbeestjes. Die overwinteren namelijk samen en dit doen ze vaak onder dik schors of op donkere plekken in huizen. De plek moet vooral stabiel in temperatuur zijn en een beetje beschut zodat ze niet te makkelijk te vinden zijn door roofdieren. Ze eten in deze periode niet en blijven stil zitten om zo min mogelijk energie te verbruiken.

Hieronder zijn Veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestjes op hun overwinteringsplek te zien.



Een echte diehard is de Bruine Winterjuffer. Dit is een van de weinige insecten die je in de winter zomaar tussen de vegetatie kunt tegenkomen. Deze juffer kan zich namelijk verweren tegen bevriezen door een soort antivries in zijn lichaam. Andere dieren zullen heel erg beschadigd raken doordat ijskristallen cellen doorboren. Maar door deze extreme tactiek kan de Bruine Winterjuffer de barre tijden doorstaan en als een van de eerste weer actief op zoek naar voedsel wanneer de eerste zonnestralen ons land weer verwarmen in de vroege lente.

                                          Bruine Winterjuffer

Sommige vlinders zoals Dagpauwoog en Roesje zoeken ook een donkere plek op waar ze de winter door brengen. Hiervoor kiezen enkele dagvlinders ook graag huizen. Dit kan verkeerd voor ze aflopen als de bewoners van het huis besluiten om te kachel aan te zetten. Het gebeurd namelijk geregeld dat de vlinder midden in de winter de warmte voelt, het idee krijgt dat de lente weer is begonnen en er weer op uit gaat. Eenmaal buiten is er uiteraard geen voedsel en is het veel te koud. Dit is in alle gevallen fataal voor ze.
Komt er dus een vlinder je huis in vliegen of kom je hem in huis tegen op zolder of iets dergelijks? Beslis dan zelf of hij een goede plek heeft uitgekozen. Als je bang bent dat je huis te warm word op die plek zou je hem aan het einde van de herfst nog buiten kunnen zetten en hopen dat de volgende plek die hij kiest een betere is.
Ook zouden we de verwarming uiteraard iets lager kunnen zetten en de warme trui iets eerder aan doen. Dit geeft alle medebewoners van je huis een betere kans op overleven en heb je een grote kans dat de prachige diertjes in de lente weer rondfladderen in de achtertuin. 
                                          Dagpauwoog in overwintering

Tekst: Thijs Damen
Foto's: Robin Kraaij

donderdag 8 oktober 2015

De ganzentrek is weer begonnen!

In deze periode van het jaar vliegen er weer veel ganzen naar onze groene voedzame weides om hier de winter door te brengen. Maar welke soorten vliegen er nou altijd zo mooi gakkend in V-formatie over je hoofd? In deze blog proberen we je wat bij te brengen over de verschillende soorten die je kunt tegenkomen. Ganzen maken natuurlijk ook veel geluid en vaak lijkt het erg op elkaar. Echter zit er wel degelijk verschil tussen. Om je te helpen met het herkennen van de soorten zit er bij elke soort ook een geluidje.


Grauwe gans – Anser anser
Dit is de meest bekende gans van Nederland. Vroeger was dit een zeldzame soort maar tegenwoordig zijn ‘we’ hem liever kwijt dan rijk. Met grote getale broedt hij weer in Nederland en vreet hij z’n buikje vol op menig boerenland. Evengoed blijft dit een mooie vogel om te zien maar in de lucht nog vrij lastig om te onderscheiden van andere ganzensoorten.


Wat kenmerkend is voor de grauwe gans is dat hij groot is en kleine vlekjes op de borst heeft. Verder zijn de roze poten en zijn grote oranje snavel opvallend. De vleugels zijn vrij licht aan de onderkant.



Geluid
Het geluid van de grauw gans is een schor geschreeuw eigenlijk. Af en toe lijkt het alsof zijn stem overslaat. Grauwe gans




Brandgans - Branta leucopsis
De brandgans is een vrij kleine gans die erg contrastrijk is in zijn verenkleed. De zwarte hals en de witte buik zijn erg kenmerkend. De brandgans is in Nederland een overwinteraar maar ook een broedvogel. Met zo’n 5000 broedparen en nog steeds toenemend is de brandgans een veel geziene vogel in onder andere het rivierengebied.

 De kleine brandgans is te herkennen aan zijn donkere vleugels en zijn zwarte hals.


                                                            Herkenbaar beeld in de lucht.

Geluid
Het geluid van de brandgans is wat lager dan dat van de grauwe gans. Ook is het wat minder luid. Brandgans




Kolgans - Anser albifrons
De kolgans is ook een vrij kleine gans met een witte bles op zijn kop. De adulte vogels hebben zwarte banden op de buik maar de juveniele vogels niet. Dit is goed te herkennen in de lucht als ze overkomen.



Een groep kolganzen is gemakkelijk te herkennen in de lucht. Dit heeft te maken met de zwarte banden op de buik. Mocht je tussen kolganzen in het veld een kleine kolgans met een gele oogring zien dan mag je jezelf gelukkig prijzen want je hebt dan te maken met de zeldzame dwergans.


                                            Kenmerkend beeld van overvliegende kolganzen.
Geluid
Het geluid van de kolgans is een vrij schel geluid met hoge tonen. Het geluidis vrij rustig. Kolgans


Toendrarietgans - Anser serrirostris
De toendrarietgans is een van de mooiste ganzen in van de familie. Met zijn zwart oranje snavel lijkt ie veel op de grauwe gans maar is ietsje kleiner. Het verenkleed is vrij donker en poten zijn oranje.
Het kleine oranje puntje van de snavel kan handig zijn om de toendrarietgans te herkennen in de lucht.


De toendrarietgans is van onderen moeilijk te herkennen. 


Geluid
Het beste kenmerk van deze soort is zijn geluid dat een mengelmoesje is van hoge en lagere tonen. Wanneer de toendrarietgans aan de grond is maakt hij een rustig laag geluid. Toendrarietgans




Rotgans - Branta bernicla
De rotgans is net iets kleiner dan de brandgans en vrijwel geheel zwart. Alleen zijn kont is wit en een en wit vlekje in de nek. De rotgans is geen vervelende gans zoals zijn naam misschien doet vermoeden maar rot komt door zijn geluid. Hij broed niet in Nederland maar in het hoge noorden op de Siberische toendra’s.

Wanneer een groep rotganzen overkomt, zijn ze gemakkelijk te herkennen aan de donkere kleur en witte kont. Ze komen voornamelijk in het Waddengebied voor en ze zwemmen graag.


Geluid
Het geluid van de rotgans is best anders dan dat van alle andere ganzen. Het is een vrij laag gebrabbel dat een beetje doet denken aan een eend. Rotgans

                    Veel plezier met het herkennen van de verschillende soorten!

Gemaakt door: Michiel Elderenbosch