
Dit schilderij is voor mij de ultieme weergave van ijspret in Nederland. Het mooie er aan is dat dit gebruik van de buitenruimte kennelijk tijdloos is. De enige verschillen die ik heb kunnen ontdekken tussen het schilderij en de huidige wereld zijn de kleding en de huizen. Tegenwoordig draagt geen mens meer pofbroeken maar geschaatst word er nog steeds.
Op het Landgoed is het jammer genoeg nog niet zo ver dat we kunnen schaatsen. De ijslaag heeft hier op het moment nauwelijks een dikte van 2 cm en is dus niet draagkrachtig genoeg voor de stevig gebouwde Larenstein studenten. Hoewel schaatsen er nog niet in zit is de omgeving buiten door de recente sneeuwval getransformeerd in een plaatje uit een of andere kerstfilm.
Geniet van het mooie sneeuwdek nu het nog kan want de verwachting is dat het binnenkort weer gaat dooien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten