Watertorkruid
behoort tot de apiaceae, bij sommigen beter bekend als de schermbloemenfamilie.
De bladstengel van watertorkruid is, anders dan bij pijptorkruid dat ook tot
het geslacht oenanthe behoort, met
merg gevuld. De schermen zijn kort gesteeld en staan merendeels tegenover de
bladeren; ze hebben geen omwindsel. In Nederland is watertorkruid een van de
gewoonste schermbloemigen van natte standplaatsen, behalve in uitgesproken
brakwatergebieden. Watertorkruid is kenmerkend voor standplaatsen met een
wisselende waterstand. Onder de schermbloemigen van de waterkant is het de
meest uitgesproken pionier; watertorkruid kiemt alleen op drooggevallen
plekken. Blijft de groeiplaats het tweede jaar onder water, dan ontwikkeld
watertorkruid zich weliswaar fors, maar na te hebben gebloeid en vruchtgezet,
verdwijnt het, tot de plek opnieuw droog valt. Watertorkruid is op één plek op
het landgoed Larenstein aanwezig. De plant welke van juni tot en met augustus
bloeiend te bewonderen is, groeit aan de waterkant naast de vlonder van de
grote vijver. Echter neemt de plant de laatste jaren steeds verder af. Hieruit
kan worden afgeleid dat het waterpeil van de grote vijver stabieler wordt. Op
dit moment is van het watertorkruid naast de vlonder, niet meer dan een vegetatieve vorm te zien.
Tekst en foto: Tamar BraaksmaMet dank aan André Hertog (inspiratiebron)
Afbeelding en bron: Nederlandse oecolische flora wilde planten en hun relaties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten