Het meest veelzijdige stukje vlees.. Kip!

We hebben een bijzondere gast op ons landgoed; een haan. Soms struint hij over de akkers bij de kleidijk, op andere momenten loopt hij rond op de parkeerplaats. Ook is de haan waargenomen in de Kerkallee, waar hij katten aan het schrikken maakt. Het is een raadsel waar onze gevederde vriend vandaan komt. Volgens onze conciërge Luc gebeurt het vaker dat dieren bij ons over het hek gezet worden. Eind april is een van de momenten waarop we grote kans lopen katten op het landgoed te vinden die zijn gedumpt. Gelieve deze dieren niet te verwijderen, twee van deze katten wonen daadwerkelijk op het terrein!

Een gedumpte haan? Wie weet. Het is in ieder geval een mooie kans om ons wat te verdiepen in de kip (Gallus gallus domesticus). Wat blijkt? De kip is een machtig interessant beestje!

Een kip eet hard spul; maiskorrels bijvoorbeeld. Dit wordt in zijn krop geweekt met kippespeeksel. Bij de vertering van het geweekte voedsel komen maar liefst twee magen en twee blinde darmen te pas.

Ze kunnen niet goed zien. Daarentegen kunnen ze zich wel goed oriënteren door het aardmagnetisch veld in de gaten te houden met een soort kompasje in hun kop.

Kippen hebben geen oorschelpen, hun gehoor is daardoor matig. Wel hebben zij oorlellen. Wanneer deze wit zijn legt de kip witte eieren, wanneer deze roze zijn, zijn de eieren van de desbetreffende kip bruin.

Kippen zijn zo intelligent als kleine kinderen. Ze kunnen 100 soortgenoten herkennen. Ook weten ze van hun soortgenoten exact de rangorde. Het systeem van rangorde bij kippen is behoorlijk ingewikkeld en daar hoort een bepaalde kippenetiquette bij. Onder andere door te ‘tokken’ onderhouden de dieren contact met elkaar. Dit gevogelte gebruikt zo’n 25 ‘woorden’. Ze kunnen zelfs communiceren met hun kuikens wanneer deze nog in het ei zitten.

Een ei is trouwens ovaal, dat van het Latijnse woord ‘ovum’ afkomstig is. Dit betekend ei.

De gesnavelden hebben schubben! Alleen op hun poten, dat wel.

Zo kan men nog wel even doorgaan over de kip en het mysterie van onze haan.

Foto’s, verhalen en inlichtingen kan men sturen naar Info.LaarX@gmail.com

Tekst en foto: Annemiek Slootweg

En ze zijn weg….

Vorige zomer ben ik samen met Robin voor een onderzoek naar het verre Limburg vertrokken. Limburg is erg ver weg en iedere dag heen en weer reizen is dus niet de meest handige oplossing, vandaar dat we vorig jaar ongeveer 3 maanden in een tentje op een hooizolder hebben geslapen.
Dit is ons zo goed bevallen dat we hebben besloten dit jaar maar weer door te gaan met het onderzoek. Er is alleen een probleem…… al onze belevenissen in Limburg hebben niets te maken met het Landgoed maar we willen jullie er wel graag over vertellen.
Ons briljante idee: we maken gewoon een blog voor verhalen van buiten landgoed Larenstein. Dus ben je op stage, of kom je buiten het landgoed iets leuks tegen? Stuur het dan naar VHL op locatie!
Hier staan binnenkort ook onze avonturen in Limburg op. We zijn dus wel ver weg maar we houden jullie op de hoogte.

Tekst: Tim van Leeuwen
Foto: Nico Schavemaker

Robert-le-Diable

Naast de kleine vos, de citroenvlinder, het icarusblauwtje en het koolwitje is op ons landgoed inmiddels ook de gehakkelde aurelia (Polygonia c-album) gespot! De gehakkelde aurelia lijkt op zijn naam. Zijn vleugels zijn typisch ‘gehakkeld’ (grof gekarteld) en goudkleurig (het Italiaanse woord aurelio). In het Frans heet de vlinder Robert-le-Diable, ofwel Robert de duivel. Vanwege zijn duivelse vleugels. Deze vleugels hebben de functie de vijand te verwarren omdat deze vorm lastig te interpreteren valt.

Het diertje houdt van open bos; bosranden, struwelen en parken. Zijn eitjes worden vooral op brandnetelsoorten gelegd. Op dit moment doet de gehakkelde aurelia het erg goed in Nederland. Terwijl hij in de jaren 60 alleen in Noord Brabant te vinden was. Dit is waarschijnlijk te danken aan de klimaatverandering waardoor het dier zich steeds noordelijker thuis voelt.

De gehakkelde aurelia is het logo van onze studievereniging LaarX en daarom extra bijzonder.

Mocht je zelf deze schitterende vlinder nog niet gespot hebben dan hoef je eigenlijk alleen maar in de gangen te zoeken naar het bestuur van LaarX. Met een beetje geluk hebben zij hun nieuwe outfit aan waar ook de vlinder een trotse plaats heeft gekregen!

Tekst: Annemiek Slootweg
Foto: Roel de Greeff