Een primitieve spring-in-het-veld

Op landgoed Larenstein komen erg veel planten en diersoorten voor. De meeste van deze soorten zijn makkelijk te zien maar er zijn ook soorten die super klein zijn. Ik ga graag het landgoed op en zoek dan juist naar de kleinste dieren, planten en paddenstoelen. 1 van de kleinste met het blote oog vindbare soortgroepen zijn de springstaartjes. Springstaartjes zijn er in vele soorten en maten maar vandaag kijken we naar het oerinsect!

Er zijn 2 basisvormen springstaartjes. Zo zijn er de langwerpige soorten die nog het meeste lijken op een cylindertje met pootjes en de bolvormige soorten die meer lijken op een bolletje met een kopje. Zoals de foto al laat zien is het oerinsect een bolvormig springstaartje. Springstaartjes hebben natuurlijk niet voor niets deze naam gekregen. Onder hun achterlijf hebben ze 2 uitsteeksels zitten die in rust opgevouwen zitten. Als er echter gevaar dreigt kunnen ze deze uitsteeksels razendsnel uitklappen, dat heeft als effect dat het springstaartje zichzelf de lucht in katapulteert en heel snel een veilig heenkomen zoekt. Het oerinsect heeft deze uitsteekseltjes ook maar is vergeleken met andere soorten wat rustiger. Ze springen alleen weg bij echt gevaar. Springstaartjes eten algen, schimmels en organisch afval en leven erg verborgen. Dit omdat ze snel uitdrogen in de open lucht.

Het oerinsect is van andere bolle springstaartjes te onderscheiden door zijn kleur en grootte. Ze zijn glimmend lichtbruin tot bijna zwart. vaak hebben ze een mooi patroon van donker en lichter bruin op hun rug. Andere bolle springstaartjes kunnen vele kleuren hebben maar zijn nooit echt glanzend of hebben een totaal andere kleur. De naam oerinsect is een beetje vreemd gekozen omdat springstaartjes geen insecten zijn. Ze lijken met hun zes pootjes wel wat op insecten maar ze hebben geen borststuk, alleen een kopje en een achterlijf. ook hebben ze geen vleugels en ze hebben een paar losse oogjes, geen samengestelde ogen zoals bij insecten.
Ook een keer op zoek naar ongewervelden? kijk eens onder een dood stammetje of een stukje los schors en verwonder je over de enorme onzichtbare soortenrijkdom van Landgoed Larenstein.

Tekst en Foto: Robin Kraaij